Kontynuując rozpoczęty cykl, artykułów opublikowanych, przez "Ruch na rzecz rozumnego społeczeństwa", dzisiaj przedstawiam drugi z kolei,,...

... tym razem podejmujący zjawisko ludzkiej pasywności. Proszę czytelników o nie zrażanie się zbytnio, momentami namolnym dydaktyzmem. Prawdopodobnie, autorzy to ludzie obarczeni radziecką tradycją, podobnie jak ja, - PRL-owską. Udzielmy im kredytu ograniczonego zaufania. Oczekuję od Państwa, jeśli już, uzasadnionych komentarzy, zamiast gołosłownych opinii. Nie mam nic przeciwko uczciwej krytyce. Dobrym i inspirującym przykładem może tu być sposób argumentacji uprawiany przez Komentatora alek.san . I na ostatek, proszę nie zapomnieć, ze jestem tu jedynie posrednikiem.
Zapraszam do lektury.


Ruch na rzecz rozumnego społeczeństwa

Współczesne społeczeństwo jest wysoce niedoskonałe. Odnosi się to zarówno do Rosji jak i do innych krajów.
Jest ono pełne nienormalności we wszystkich sferach; od polityki globalnej do życia codziennego. Niemało w nim ludzi, którzy w egoistycznej pogoni za niegodnymi celami, depcząc normy moralne, prawo i zasady sprawiedliwości, powodują szkody i cierpienie pozostałych.
Jeszcze więcej w nim ludzi, którzy milcząco obserwują nienormalne, amoralne przejawy, nie będąc w stanie zrozumieć tego się dzieje i dać im adekwatna ocenę, albo angażują się w akty szkodliwe społecznie, nie zdając sobie sprawy, że ktoś nimi manipuluje.

Wiele akcji, oczywiście nienormalnych, niesprawiedliwych, przeczących zdrowemu rozsądkowi, dzieje się w posob jawny, na oczach wszystkich, ujawnianiajac ich inicjatorów. Wiele negatywnych zjawisk w społeczeństwie dzieje się przez długi okres, lub trwa permanentnie, i nie znajduje nikogo kto by się tym zajął. Sądzimy, że praprzyczyna wszystkich problemów społeczeństwa, tkwi w irracjonalności, która jest możliwa do usunięcia. Ludzie mogą zacząć postępować rozumnie i i właściwie, zastanawiając się przed podjęciem decyzji, rozglądając się dookoła, oceniając adekwatnie, poprawiając i tłumiąc jakiekolwiek nienormalne przejawy. Mogą zacząć żyć, szanując siebie i innych, a nie podążać za emocjonalnymi impulsami, namiętnościami, prymitywnymi instynktami, powodując szkody i stwarzając problemy dla siebie i ludzi wokół nich. Mogą ustanawic i podtrzymywać sprawiedliwy i rozumny porządek w społeczeństwie,
zamiast stwarzać warunki dla nadużyć, zdrady interesu publicznego i głupiej antynarodowej polityki.
Społeczeństwo można zbudować tak, że wysoki status i nominacje na wysokie stanowiska będą nadawane ludziom, pragnącym przynieść społeczeństwu korzyść, ludziom wyróżniającym się osobistymi zaletami, a nie egoistycznym oportunistom, uniżonym wobec przełożonych.
Dla podjęcia wyznaczonego zadania- wwiedzenia rozumnego światopoglądu i pryncypiów racjonalnego społeczeństwa, jednoczymy ludzi myślących i patriotów naszego kraju.Ponieważ niewielu jest ludzi zdolnych do samodzielnego myślenia i gotowych coś zrobić dla przeistoczenia społeczeństwa, - przyjmiemy każdego. Dopóki ludzie myślący, żyją w rozproszeniu, zajęci własnymi problemami, irracjonalność triumfuje i będzie triumfować, ale kiedy się zjednoczymy, zwycięstwo będzie nasze. Należy wziąć pod uwagę fakt, że Rosja jest dziś w obliczu poważnych wyzwań a zaniechania mogą nas drogo kosztować.
Jesteśmy pewni, że nie ma alternatywy dla drogi, która wskazujemy.
                                       


2. Bierność

To druga z kolei, wg ciężaru, przypadłość, - po mentalności materialistycznej.
W odróżnieniu od człowieka z mentalnością materialistyczną, człowiek bierny może mieć własną opinię, pogląd na temat słusznego lub niesłusznego postępowania itp., nie mniej, jego postawa jest pozbawiona działania. Ta bierność jest dla niego trwałą jakością.
Jeśli normalnemu człowiekowi może czasami zdarzyć pod wpływem niskiego poziomu czy wręcz braku energii, lub po prostu z lenistwa albo depresji,- bezczynność, to u człowieka pasywnego brak działania, wyraża patologię, której towarzyszy, odpowiadająca jej psychologia, świadomego postanowienia. Osoba pasywna biernie wykonuje rolę, jaka jej przypadła. Jej ograniczone możliwości, są zwykle traktowane -jako pewnik. Taka osoba nie jest w stanie sformułować celów i zdążać do ich osiągniecia, nie jest ona również w stanie, aktywnie próbować korygować błędy i pokonywać trudności, nie jest też zdolna, aktywnie zmieniać swoje otoczenie.







Osoba bierna może wypowiadać opinie na temat świata, społeczeństwa, teoretyzować na temat ich poprawy, ale wszystkie jej argumenty chakteryzuje abstraktywnosć, oderwanie od rzeczywistości.
Zwykle wypowiadane opinie takiego człowieka , zaczynają się w typowy sposób: "jeśliby wszyscy ludzie...", "jeśliby rząd", "jeśliby uczeni"...itd. Przy tym fabrykacje człowieka pasywnego, nie pozostają w jakimkolwiek związku z jego aktywnością; on zdejmuje z siebie odpowiedzialność, nawet za własny los, nie mówiąc już o losie innych ludzi, swojego kraju czy świata.
Taka pozycja jest dla niego typowa, bez względu na realne możliwości, nawet w przypadku zajmowania wysokich stanowisk w państwie, taki człowiek nie jest zdolny do podejmowania działań, zmierzających do rozwiązywania problemów, co często prowadzi do zgubnych konsekwencji.





Charakterystyczne, że bierność wielu ludzi obciążonych tą przypadłością, może być przyjmowana jako stan naturalny lub nawet postrzegana jako cnota ( co często zdarza się w przypadku ludzi religijnych). Tacy ludzie mogą widzieć swoją rolę życiową, w rutynowym wypełnianiu zajęć codziennych, obowiązków zawodowych, nie zadając sobie pytań w rodzaju: " dlaczego państwo, "dlaczego Bóg" itp, nie nagradza ich za taką sumienną postawę, zamiast wystawiać ich na nowe wyzwania. W rzeczywistości, posługując się językiem religii, bierność nie tylko nie jest cnotą a grzechem, - i to ciężkim. Nie czynienie zła nie jest cnotą. Dobro musi wynikać z działania. Bezczynność jest wspieraniem procesu destrukcji, sprzyjaniu rosnącej entropii.

Jakościowym przeciwieństwem pasywności, w odniesieniu do roli społecznej, jest postawa pasjonata. O bezdyskusyjnej ważności, takiej jakości pisałem już w poprzednim artykule. Można jednoznacznie stwierdzić, że spadek postaw zaangażowanych, wiedzie do upadku cywilizacji, społecznej autodestrukcji. Z tego względu zgubna psychologia bierności, musi być zwalaczana, w każdy dostępny sposób.


"Jeśli pragnieniesz - masz tysiąc sposobów. Jeśli nie masz ochoty - masz tysiąc powodów!"
Piotr Wielki

We współczesnym społeczeństwie, widać wyraźnie, że większość ludzi zachowuje się biernie. Ta bierność wyraża się zarówno w odniesieniu do udziału w procesach społecznych jak i w osiąganiu celów osobistych. Jeśli normalny człowiek, dostrzegając problem, szuka przede wszystkim rozwiązania, to człowiek obciążony patologiczną psychologią, dostrzega przede wszystkim i skupia się na uniemożliwiających trudnościach.
Jego umysł automatycznie ucieka od poszukiwania tego, co może zrobić, aby rozwiązać problem, i ucieka rownież od poszukiwania możliwości korzystnej zmiany warunków zewnętrznych, dla rozwiązania problemu. W praktyce, nawet w sprzyjających warunkach zewnętrznych, osoby takie nadal zachowują się biernie, - i z tego względu, niczego nie osiągają.





Psychologia aktywnego, zaangażowanego człowieka zawiera kilka elementów składowych. Postuluje ona, nie tylko aktywna postawę, osiąganie celów, zarządzanie własnym życiem. Czasami ludzie pasywni ulegają propagandzie nakłaniającej do samodzielnych wysiłków itp, pod wpływem, której, zaczynają sztucznie nakazywać sobie "pozytywne myślenie", zaczynają zmuszać się do postanowień "ja zrobię, ja potrafię" itd.
Podobne intencje, projekty, nieautentyczną wiarę w sukces, można nierzadko obserwować w sferze biznesu, polityce państwowej ( biorąc za przykład, - szeroko "rozpijarowaną" innowacyjność i nanotechnologie). Sztucznej motywacji ludzi biernych nie towarzyszą adekwatne realne działania, zorientowane na osiąganie celów, - dlatego też, z tych, niby zamierzeń, nic nie wynika.

W przeciwieństwie do biernego człowieka, człowiek aktywny, nie składa pustych deklaracji, a kieruje się rzeczywistą motywacją dla ich urzeczywistniania. Ponadto, człowiek aktywny i zmotywowany, podchodzi do realizacji celów wytrwale, celowo i systematycznie,
i zawsze widzi zależność zwrotną między działaniem i skutkiem, toteż analizuje i koryguje błędy wobec planów i działań.


Taki człowiek uparcie przezwycięża trudności, otaczające zwątpienie, brak zrozumienia u ludzi dla jego idei, i polega na własnej głowie, dopóki nie zrealizuje zamierzeń. Człowiek pasywny jest 'niepozbierany", chwyta się to za to, to za owo, brak u takiego człowieka poczucia kierunku, sensu działania, prowadzącego do celu; i on nie stara się nawet osiągnąć takiego widzenia spraw. Koniec końców, taki człowiek wraca do nawykowo, właściwego mu inercyjnego, biernego stanu.

Podsumowując, można powiedzieć, że nie ma uzasadnienia dla bierności. Człowiek jest odpowiedzialny za osiąganie swoich celów, za realizację i za urzeczywistnianie słusznych idei i przekonań. Niedopuszczalne jest oczekiwanie, że sytuacja poprawi się spontanicznie, podobnie jak niedopuszczalne jest przenoszenie całej odpowiedzialności na innych ludzi, państwo, Boga, itp. W każdej sytuacji należy szukać sposobów realizacji godziwych celów, uczyć się wyciągac wnioski z błędów, przezwyciężać trudności i zmierzać w zamierzonym kierunku.

------------------------------------
źródło:






http://mirbudushego.ru/koncepciya/wwedenie2.htm
2. Пассивность

Tłumaczenie i opracowanie dla NEON 24 : 1abezmetki
Przedruki - mile widziane, z podaniem źródła.